ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ

‘ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ’ ΣΕΛ. 246-256

Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΕ ΟΚΤΩ ΖΩΔΙΑ

H Παρθένος σχετίζεται σαφώς με το μέσον των διαφόρων πλανητικών κυβερνητών με οκτώ άλλα ζώδια κι επομένως μας αφορούν τα οκτώ αυτά ζώδια επειδή παράγουν μια αλληλοσχετιζόμενη σύνθεση εννέα ζωδίων (συμπεριλαμβανομένης της Παρθένου). Σ’ αυτή την αλληλοσχετιζόμενη αριθμητική σύνθεση και την καρποφόρο αλληλοσχέτιση κρύβεται ολόκληρη η ιστορία της ανθρώπινης προόδου και το μυστικό της διαδικασίας της θείας εκδήλωσης. Αξίζει να θυμηθείτε εδώ ορισμένα σημεία που είναι:

1. Tο εννέα είναι ο αριθμός του ανθρώπου. Η τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία είναι στην πραγματικότητα η ένατη, αν συμπεριληφθούν στην απαρίθμηση οι πέντε ανεκδήλωτες Ιεραρχίες. Η ανθρώπινη Ιεραρχία είναι απλά η τέταρτη ανάμεσα στις επτά που βρίσκονται σε ενεργό ή εκδηλωμένη έκφραση.

2. Το εννέα είναι ο αριθμός της μύησης όσον αφορά την ανθρωπότητα.

   Υπάρχουν:

α. Πέντε κύριες πλανητικές μυήσεις τις οποίες μπορεί να λάβει ο άνθρωπος.

β. Τρεις συστημικές μυήσεις από τις οποίες ο Χριστός έχει τις δύο.

γ. Μια κοσμική μύηση που σχετίζει τον άνθρωπο με το Σείριο.

Συνεπώς η σχέση της Παρθένου με τα οκτώ ζώδια έχει μια συγκεκριμένη επίπτωση σ’ αυτά τα ζητήματα και οι εννέα ενωμένες δυνατότητες παίζουν το ρόλο τους στην ανάπτυξη της Χριστικής ζωής στο άτομο και στις μάζες των ανθρώπων.

Απ’ αυτή την ομάδα των ζωδίων και των συνοδευτικών αστερισμών τους παραλείπονται τρία.

Είναι ο Λέων, ο Ζυγός και ο Aιγόκερως. Τα τρία αυτά ζώδια είναι όλα ζώδια κρίσης και δείχνουν την προοδευτική επίδραση των άλλων εννέα και τις καταστάσεις που ανακύπτουν από τη δραστηριότητά τους. Είναι σημεία δοκιμασίας στη διαδικασία της δράσης των ενεργειών από τα άλλα εννέα ζώδια καθώς οι ενέργειες αυτές επηρεάζουν τους ζηλωτές ατομικά. Αυτά είναι:

1. Λέων – Η Κρίση της Ατομικοποίησης. Αυτή εκφράζεται σε δύο στάδια σαν:

α. Διάχυτη ατελής δύναμη.

β. Ολοκλήρωση προσωπικότητας.

Υποδηλώνει την ανάδυση της προσωπικότητας και την προετοιμασία για τη Χριστική εμπειρία. Είναι αυτοσυνείδηση και κατώτερη σύνθεση.

2. Ζυγός – Η Κρίση της Ισορροπίας. Η ανάδυση της αίσθησης της αυτο-κατεύθυνσης και της ισορροπίας. Είναι το σημείο ισορροπίας μεταξύ ψυχής και μορφής. Δηλώνει την ανάδυση της ελεύθερης επιλογής. Είναι συνείδηση της δυαδικότητας και η προσπάθεια να ισορροπηθούν οι δύο.

3. Aιγόκερως – Η Κρίση της Μύησης. Αυτή υπάρχει σε πέντε στάδια και δηλώνει την ανάδυση της δεσπόζουσας Χριστικής ζωής. Σημαίνει την ανώτερη σύνθεση και τον έλεγχο της Χριστικής συνείδησης που είναι ομαδική συνείδηση.

Υπάρχουν λοιπόν εννέα ζώδια απ’ τα οποία διαχύνονται δυναμικότητες που είναι δημιουργικές στο αποτέλεσμά τους και προκαλούν αλλαγές που είναι αναγκαίες στην πρόοδο της ψυχής για θεία έκφραση.

Έχετε επίσης τρία ζώδια κρίσης με τα οποία καθορίζεται το σημείο εξέλιξης.

Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι οι:

1. Λέων-Ζυγός-Aιγόκερως – Συνιστούν το τρίγωνο του Πατρός ή της όψης θέληση· σημαδεύουν σημεία επίτευξης μέσω της αντιμετωπισθείσας κρίσης και του επιτευχθέντος θριάμβου.

2. Καρκίνος-Παρθένος-Ιχθείς – Συνιστούν το τρίγωνο της Μητρός ή της όψης ύλη, που ρυθμίζεται από νοήμονα δραστηριότητα. Δείχνουν σημεία ευκαιρίας ενός εσώτερου είδους όσον αφορά τη συνείδηση κι επομένως έχετε την αναγνώριση της μαζικής, της ατομικής και της ομαδικής συνείδησης.

Μια προσεκτική μελέτη των παραπάνω ιδεών θα αποδειχθεί καρποφόρος στην εδραίωση μεθόδων και σχέσεων· πρέπει επίσης να υποδεικνύουν το κλειδί το οποίο μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι αστρολόγοι όταν ζητούν να εργασθούν με ωροσκόπια της μάζας.

ΕΚΠΟΡΕΥΣΗ – ΔΙΑΒΙΒΑΣΗ – ΛΗΨΗ – ΜΕΤΟΥΣΙΩΣΗ

Καθώς μελετήσαμε τους διάφορους αυτούς αστερισμούς, θα σας έγινε φανερό ότι η κύρια λειτουργία των πλανητών είναι να συνιστούν πράκτορες διανομής για τις ενέργειες που εκπορεύονται από το ζωδιακό καθώς συγκλίνουν στο ηλιακό μας σύστημα και έλκονται από τον πλανήτη μας.

Οι σπουδαστές χρειάζεται να κατανοήσουν όσο βαθύτερα μπορούν ότι η βάση των αστρολογικών επιστημών είναι η εκπόρευση, η διαβίβαση και η λήψη ενεργειών και η μετουσίωσή τους σε δυνάμεις από τη δεκτική οντότητα.

Οι ενέργειες των διαφόρων ζωδίων έλκονται από τους διάφορους πλανήτες ανάλογα με το στάδιο ανάπτυξής τους και απ’ ό,τι αποκαλείται εσωτερικά “αρχαία σχέση” ανάμεσα στις εμψυχώνουσες οντότητες των πλανητών και των αστερισμών. Αυτή η σχέση υφίσταται μεταξύ όντων και θεμελιώνεται στο Νόμο της Συγγένειας.

Αυτός ο νόμος της συγγένειας δημιουργεί τη μαγνητική έλξη και τη δυναμική ανταπόκριση μεταξύ αστερισμών και πλανητών μέσα στο ηλιακό σύστημα και μεταξύ κάποιου ιδιαίτερου πλανήτη και των μορφών ζωής πάνω σε έναν άλλο πλανήτη και των “επικείμενων ενεργειών”, όπως καλούνται, που λαμβάνονται από κάποια μείζονα πηγή.

Η ικανότητα λήψης και όφελους από τις πλανητικές ενέργειες (οι οποίες λαμβάνονται καθώς εκπορεύονται από κάποιο αστερισμό) εξαρτάται από το σημείο εξέλιξης που καθορίζει τη δεκτικότητα και την ανταποκριτικότητα του μηχανισμού λήψης.

Αυτό αποτελεί έναν αναλλοίωτο νόμο κι εξηγεί τη δύναμη κάποιων πλανητών που δεν έχουν ως τώρα ανακαλυφθεί κι επομένως έχουν ελάχιστα να κάνουν με την ως τώρα εξέλιξη, λόγω της μη ανταποκριτικότητας των μορφών λήψης.

Οι πλανήτες, οι ενέργειες και οι δυνάμεις υπήρχαν πάντοτε, αλλά παρέμεναν αναποτελεσματικές και συνεπώς αναποκάλυπτες λόγω της ανυπαρξίας των αναγκαίων οργάνων ανταπόκρισης.

Συνεπώς δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα στη ζωή και την ιστορία ενός ατόμου και γίνονται δυναμικές και “μαγνητικά εμψυχωτικές” μόνο όταν ο άνθρωπος φτάσει σ’ ένα ορισμένο σημείο ανάπτυξης και γίνει ευαίσθητος στις ανώτερες επιδράσεις και προετοιμάζεται να διανύσει την ατραπό.

Αυτή η ετοιμότητα δείχνει ότι η συσκευή ανταπόκρισης (η τριπλή προσωπικότητα) είναι πιο ευαίσθητη απ’ ό,τι στην περίπτωση του μέσου προσώπου και μπορεί να ανταποκριθεί σε μια ανώτερη περιοχή κραδασμών απ’ ό,τι ήταν διαφορετικά δυνατό.

Εδώ επίσης βρίσκεται η διάκριση ανάμεσα στους ιερούς και τους μη-ιερούς πλανήτες.

Επίσης οι Κύριοι των πλανητών (οι ακτινικές Ζωές ή οι πλανητικοί Λόγοι) είναι στο δικό Τους επίπεδο άνισα αναπτυγμένοι και μερικοί απ’ αυτούς είναι πιο προχωρημένοι στην κοσμική ατραπό της πνευματικής ανέλιξης απ’ ό,τι οι άλλοι· όσοι είναι οριστικά στην Κοσμική Ατραπό της Μαθητείας θεωρούνται ότι εμψυχώνουν ιερούς πλανήτες, ενώ όσοι βρίσκονται στην Κοσμική Δοκιμαστική Ατραπό εκφράζονται μέσω των μη-ιερών πλανητών.

Αυτό το σημείο θα το διευκρινίσω αργότερα όταν εξετάσουμε εκείνο το τμήμα της πραγματείας που προορίζεται ν’ ασχοληθεί μ’ αυτό το θέμα.

Το σημείο που ζητώ εδώ να διευκρινίσω είναι ότι όλα αποτελούν ζήτημα αναπτυγμένης λήψης κι ευαισθησίας.

Ο ΑΝΤΕΣΤΡΑΜΜΕΝΟΣ ΤΡΟΧΟΣ

Στον αντεστραμμένο τροχό με το μέσον των πλανητικών κυβερνητών (ορθόδοξων και εσωτερικών που είναι ενωμένα ενεργοί) ο άνθρωπος πάνω στην ατραπό ανταποκρίνεται σε έναν πολύ μεγάλο αριθμό ενεργειών που φθάνουν σ’ αυτόν από πολλές πλευρές και διευθύνσεις, απ’ όπου και οι δυσκολίες του ανθρώπου πάνω στην Ατραπό της Μαθητείας.

Όταν γίνει μυημένος, αυτό το εύρος των δονήσεων αυξάνει γοργά και γίνεται δεκτικός σ’ εκείνες τις ενέργειες που τις ταξινομήσαμε υπό τον όρο ιεραρχικές και αναφέρονται στις δώδεκα Δημιουργικές Ιεραρχίες.

Τότε οι δυνάμεις αυτών των Ιεραρχιών (που δεν είναι πλανητικές ούτε συστημικές) παρασύρονται εντός και δια του μυημένου και αφυπνίζουν τις μεγάλες εκείνες ομαδικές ανταποκρίσεις που θα του δώσουν τελικά συστημική συνείδηση και θα τον κάνουν παγκόσμιο υπηρέτη στον Υδροχόο και παγκόσμιο σωτήρα στους Ιχθείς.

Εδώ σας μεταδίδεται ένας υπαινιγμός σχετικά με την παγκόσμια περίοδο στην οποία εισερχόμαστε τώρα και θα σας γίνει αυξανόμενα φανερό (αν στοχασθείτε τα λόγια μου) γιατί προχωρούμε σε ένα ζώδιο όπου οι τάξεις των μυημένων θ’ αυξηθούν κατά πολύ.

Στο στάδιο της μύησης οι ενέργειες των ζωδίων και των αστερισμών τους (θα έπρεπε να πω των συνοδευτικών αστερισμών – εκφράζει την κατάσταση ακριβέστερα απ’ ό,τι ο συνηθισμένος τρόπος αναφοράς) έρχονται σε αγνότερη μορφή και σε μια αμεσότερη γραμμή απ’ ό,τι στην Ατραπό της Μαθητείας και στα προηγούμενα στάδια της εξελικτικής ανάπτυξης.

Ο μυημένος ανταποκρίνεται σε πλανητικές, συστημικές και σε ορισμένες κοσμικές επιρροές και γίνεται – αν μπορώ να το εκφράσω έτσι – ένας φακός δια του οποίου “τα πολλά φώτα που είναι καθαυτή ενέργεια” μπορούν να διαχυθούν κι έτσι να εστιασθούν στον πλανήτη μας.

Ο μυημένος συντονίζει τη συνείδησή του μ’ αυτές τις ενέργειες κι έτσι γίνεται ένας πλανητικός υπηρέτης.

ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ

Το άλλο σημείο που θα ήθελα εδώ να θίξω, είναι ότι ορισμένες από τις ακτίνες εκφράζονται μέσω δύο πλανητών.

Για παράδειγμα, η τέταρτη Ακτίνα της Αρμονίας μέσω Διαμάχης μας προσεγγίζει τόσο δια της Σελήνης όσο και δια του Ερμή, ενώ η πρώτη Ακτίνα της Θέλησης ή Ισχύος μας προσεγγίζει δια του Ήφαιστου και δια του Πλούτωνα. Ο πραγματικός λόγος γι’ αυτό είναι ένα από τα μυστικά της μύησης και κρύβεται στο πεπρωμένο της τέταρτης Δημιουργικής Ιεραρχίας και στη θέληση-για-εκδήλωση του Κυρίου της Γης, ο Οποίος βρίσκεται στην τρίτη Ακτίνα της Ενεργού Νοημοσύνης· λέγεται γι’ Αυτόν ότι “όταν η τρίτη μεγάλη ενέργεια σχετισθεί με την τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία, θα κατανοηθεί το μυστήριο των τελειωθέντων Επτά”.

Mια από τις πιο φανερές σημασίες αυτής της δήλωσης μπορεί να βρεθεί στην ανέλιξη της νοημοσύνης και της αγάπης στο μυημένο, οπότε τη στιγμή της εκδηλωμένης έκφρασης και στην τελευταία κύρια μύηση θα ανταποκρίνεται στη σύνθεση των ενεργειών που εκπορεύονται από τα “επτά πνεύματα ενώπιον του θρόνου του Θεού”.

Αυτά είναι αντιπρόσωποι των επτά Ρίσι της Μεγάλης Άρκτου και ο άλλος πόλος Τους, οι επτά Αδελφές των Πλειάδων, αναγνωρίζονται συμβολικά σαν οι επτά σύζυγοι των Ρίσι της Μεγάλης Άρκτου. Εδώ βρίσκουμε πάλι σε σχέση με το ηλιακό μας σύστημα ένα άλλο μεγάλο τρίγωνο ενεργειών των οποίων το εστιακό σημείο στη Γη μας είναι τα επτά πνεύματα ενώπιον του Θρόνου.

Μ’ αυτό το τρίγωνο θα ασχοληθούμε αργότερα· θέλω απλώς ν’ αναφερθώ εδώ σ’ αυτό:

1. Τα επτά Πνεύματα ανταποκρίνονται στους επτά ιερούς πλανήτες.

   Αυτά είναι:

α. Εκφράσεις της θείας ζωής πάνω στη Γη.

β. Εστιακά σημεία για τους Κυρίους των επτά ακτίνων.

γ. Κυβερνήτες των επτά πεδίων συνείδησης και εκδήλωσης.

δ. Αντιπρόσωποι επειδή ανταποκρίνονται στους:

2. Επτά Ρίσι της Μεγάλης Άρκτου,

   οι Οποίοι είναι:

α. Εκφράσεις της ζωής του Ενός Περί του Οποίου Τίποτε Δεν Μπορεί Να Ειπωθεί.

β. Θετικά εστιακά σημεία για τις επτά κύριες κοσμικές ενέργειες.

γ. Κυβερνήτες των επτά Δημιουργικών Ιεραρχιών.

δ. Σχετιζόμενοι σαν θετικοί πόλοι με:

3. Τις επτά Αδελφές ή τις επτά Πλειάδες

   οι οποίες:

α. Είναι εκφράσεις του δυαδισμού της εκδήλωσης στη σχέση τους με τους επτά Ρίσι.

β. Παρέχουν τον αρνητικό πόλο στη θετική όψη των επτά Ρίσι.

γ. Συγχωνεύονται με τις θετικές ενέργειες της Μεγάλης Άρκτου και εργάζονται ενωμένα μέσω των επτά ζωδίων.

Εδώ εμφανίζεται πάλι η πολυπλοκότητα των δυνάμεων που επιδρούν στον πλανήτη μας κι αυξάνουν σε αριθμό και δυναμικότητα καθώς οι φορείς ανταπόκρισης πάνω στον πλανήτη μας αποβαίνουν πιο αναπτυγμένοι και ευαίσθητοι και γίνονται επομένως ικανοί για μια αληθινότερη αντίδραση και μια ταχύτερη ανταπόκριση στις πολλές δυνάμεις που κρούουν πάνω στις πλανητικές μας μορφές ζωής.

Ένας βαθύς ειδικός της αστρολογίας, ο Οποίος εργάζεται με τους Διδασκάλους της Μεγάλης Λευκής Στοάς, παρατήρησε ότι

• “όταν η ανθρωπότητα κατανοήσει τη διάκριση ανάμεσα στα ζώδια και τους αστερισμούς,

• καταλάβει τη φύση της πολικότητας των ενεργειών και

• ανταποκριθεί στις τρεις κοσμικές Πραγματικότητες, τις δώδεκα κοσμικές Ενέργειες και τις επτά πλανητικές Κρούσεις και την αλληλεπίδραση των δώδεκα Δημιουργικών Ιεραρχιών,

τότε κι όχι πριν,

θα ιδωθεί ένα ακτινοβόλο φως και θα καθοριστεί τελικά το πεπρωμένο του ηλιακού μας Λόγου”.

Πίσω απ’ αυτή τη δήλωση μπορούν να βρεθούν τρεις έννοιες: μια για το μέσο νοήμονα άνθρωπο, μια άλλη για τους μαθητές και μια τρίτη για τους μυημένους πάνω από τον τρίτο βαθμό.

ΜΟΡΦΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ

Όπως σας τόνισα νωρίτερα, το ζώδιο της Παρθένου σχετίζεται με εννέα αστερισμούς και στο γεγονός αυτό βρίσκεται εξίσου μια προφητεία και μια εγγύηση.

Εκείνο που κρύβει και καλύπτει αυτό το ζώδιο ανταποκρίνεται δυναμικά σε εννέα ρεύματα ενέργειας, τα οποία – καθώς επιδρούν στη ζωή μέσα στη μορφή κι εφελκύουν ανταπόκριση απ’ την ψυχή – παράγουν εκείνα τα “σημεία κρίσης” κι εκείνες τις “στιγμές καταδεικνυόμενης ανάπτυξης” στις οποίες αναφερθήκαμε μιλώντας για τους Λέοντα-Ζυγό-Aιγόκερω.

Μέσω του Ερμή η Παρθένος έρχεται σε στενή σχέση με τρεις αστερισμούς – τον Κριό, τους Διδύμους και το Σκορπιό. Εδώ πάλι υπάρχει ένα τρίγωνο ενεργειών, που έχει μεγάλη σπουδαιότητα στη ζωή του παιδίου Χριστός, το οποίο η Παρθένος φρουρεί και γαλουχεί και κρύβει μέσα της. Μέσω του Κριού και του Σκορπιού ολοκληρώνεται η Χριστική ζωή κι εκδήλωση μ’ εκείνη της τέταρτης Δημιουργικής Ιεραρχίας.

Εδώ βρίσκεται ένα μεγάλο μυστήριο που αφορά τη διπλή εκδήλωση της Χριστικής αρχής τόσο στη μορφή όσο και – στο δικό της πεδίο – μέσω της πνευματικής εκδήλωσης· εδώ επίσης εμφανίζεται η αληθινή σημασία των λόγων που βρίσκονται στην Μπαγκαβάτ Γκιτά όταν ο Κρίσνα (η Χριστική αρχή) λέει στον Αρζούνα (τον παγκόσμιο μαθητή ή την αναπτυγμένη μορφική όψη): “Έχοντας διαπεράσει ολόκληρο το σύμπαν μ’ ένα τμήμα του εαυτού μου, παραμένω”.

Υπάρχει εδώ μια εσωτερική αναφορά στην ουσιαστική ταυτότητα του Υιού με τον Πατέρα, τον “αθάνατο” και με την αιώνια Μητέρα· δηλαδή με το πνεύμα και την ύλη.

Αυτό είναι το θεμελιώδες μυστήριο της Παρθένου και θ’ αποκαλυφθεί όταν οι ενέργειες που χύνονται στην Παρθένο απ’ τους Διδύμους μέσω του πλανήτη Ερμή, θα έχουν επιτελέσει το καθορισμένο τους έργο· γιατί οι Δίδυμοι είναι μια έκφραση της τέταρτης ανεκδήλωτης Δημιουργικής Ιεραρχίας – μια απ’ τις ανώτερες ομάδες Ζωών που στέκουν ακριβώς πάνω από τις επτά οι Οποίες ρυθμίζουν τις συστημικές μας ζωές.

Αυτές οι Ζωές έχουν επιτύχει το στόχο Τους, αλλά οι ενέργειές Τους κατευθύνονται ακόμη κι εστιάζονται στον πλανήτη μας. Δεν είναι ανεκδήλωτες στην περίπτωση που αφορά τέτοιους αναπτυγμένους πλανήτες όπως ο Ουρανός, ο Δίας ή ο Κρόνος.

Σ’ αυτή την τριπλή σχέση των τριών κύριων αστερισμών μπορεί να σημειωθεί ένα τελείως κατανοητό χαρακτηριστικό κι αυτό είναι η ουσιαστική τους δυαδικότητα – το αποτέλεσμα της οποίας είναι φανερό και τόσο δραματικά παρόν στην Παρθένο.

Ο Κριός βλέπει την έναρξη ή την εγκαινίαση της σχέσης μεταξύ πνεύματος και ύλης.

Οι Δίδυμοι είναι σαφώς ένα ζώδιο δυαδικότητας και υποδηλώνει τη σχέση των δύο αυτών κύριων ενεργειών στην ανθρώπινη ή τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία.

Ο δυαδισμός αυτός τονίζεται με έναν πιο λεπτομερή και κατανοητό τρόπο στο Σκορπιό στον οποίο ο φθόγγος του εξελικτικού κύκλου που επικρατεί είναι “ο Λόγος εγένετο Σάρξ”.

Είναι το ζώδιο που ο Χριστός καταδεικνύει τον έλεγχό Του πάνω στην ύλη στο πρόσωπο του θριαμβευτή μαθητή. Πνεύμα και ύλη (Κριός), ψυχή και σώμα (Δίδυμοι), μητέρα και παιδί (Παρθένος), Λόγος και Σάρκα (Σκορπιός) – αυτά είναι τα τέσσερα ζώδια του δημιουργικού δυαδισμού και της αλληλοσχετιζόμενης εξέλιξης, που παρουσιάζουν και περιγράφουν τη δυναμικότητα και τους σκοπούς της τέταρτης Δημιουργικής Ιεραρχίας.

Όταν ο Ερμής, ο θείος Αγγελιαφόρος, η αρχή της πλάνης και η έκφραση του ενεργού ανώτερου νου, εκτελέσει την αποστολή του και “οδηγήσει την ανθρωπότητα στο φως” και το παιδίον Χριστός έξω από τη μήτρα του χρόνου και της σάρκας μέσα στο φως της ημέρας και της εκδήλωσης, τότε το έργο του μεγάλου εκείνου κέντρου που αποκαλούμε ανθρωπότητα, θα εκπληρωθεί.

Συλλογισθείτε σ’ αυτό, γιατί θα προβάλλει καθαρότερα στο νου σας η σημασία της εσωτερικής αστρολογίας, αν μπορέσετε να κατανοήσετε την τετραπλή αυτή δραστηριότητα του Ερμή και την αλληλοσχέτιση των τεσσάρων αυτών σημείων του ζωδιακού – που σχετίζονται με τη λογοϊκή Τετράδα.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ – ΤΑΥΡΟΣ – ΚΑΡΚΙΝΟΣ – ΥΔΡΟΧΟΟΣ

Επίσης σ’ αυτό το ζώδιο η Σελήνη με το δικαίωμα της αρχαιότητάς της και του ελέγχου της αρχαίας σκεπτομορφής κι επειδή ακόμη συγκαλύπτει τον Ήφαιστο και τον Ποσειδώνα, συνδέει τη δύναμη της Παρθένου με τις ενέργειες του Ταύρου, του Καρκίνου και του Υδροχόου.

Αυτό έχει ιδιάζουσα σημασία γιατί σχετίζει τη μορφοδομητική όψη με την όψη συνείδηση η οποία σε ένα υψηλό στάδιο ανάπτυξης παράγει την εκδήλωση της Χριστικής αρχής ή του παιδίου-Χριστός.

Ειπώθηκε εσωτερικά ότι τα τέσσερα ονόματα με τα οποία αποκαλείται πάντα ο Αβατάρ Χριστός είναι:

1. Η Επιθυμία Όλων των Εθνών Ταύρος Σταθερός Σταυρός.

2. Αυτός τον Οποίο νιώθουν οι μάζες ή Αυτός τον Οποίο προσδοκούν

   Καρκίνος Θεμελιώδης Σταυρός.

3. Αυτός που αποτελεί γι’ Αυτή το σκοπό της ύπαρξης Παρθένος Μεταβλητός Σταυρός.

4. Αυτός που δείχνει το φως και δίνει το ύδωρ Υδροχόος Σταθερός Σταυρός.

Όλα αυτά τα ζώδια υποδεικνύουν μορφές συνείδησης, που ρυθμίζονται κι εκδηλώνονται απ’ τις ενέργειες αυτών των ζωδίων, εκτελώντας κυκλικά κι αδιάκοπα το καθορισμένο τους έργο.

Συνεπώς αφορούν κυρίως το στάδιο της μαθητείας και την εκδήλωση του ηλιακού μαθητή. Απ’ όπου και οι δύο ενέργειες που έρχονται από το Σταθερό Σταυρό. Είναι συνεπώς ένας ενδιάμεσος σταυρός που σχετίζει τους τρεις κύριους και τέτοιοι υπάρχουν πολλοί.

Η Παρθένος σχετίζεται με τον Ταύρο μέσω του Ήφαιστου που εισάγει ό,τι μπορεί να ονομασθεί η ανθεκτική όψη της θέλησης-για-είναι που μεταφέρει τον ενσαρκωμένο Υιό του Θεού δια των εμπειριών της σκοτεινής περιόδου όπου η προσωπικότητα γίνεται η Μητέρα στο στάδιο της κύησης, δια της περιόδου της νηπιότητας στο φυσικό πεδίο και δια του σταδίου της εφηβείας ωσότου ο μυημένος φτάσει σε πλήρη ωριμότητα.

Αυτό απαιτεί επιμονή, αντοχή και συνέχεια της προσπάθειας και είναι ένα από τα χαρακτηριστικά που μεταδίδονται ή διεγείρονται από τις ενέργειες που διαχύνονται απ’ τον Ήφαιστο.

Μπορείτε ν’ αντιληφθείτε ότι αυτές είναι πρωτακτινικές ιδιότητες και είναι η αντίστροφη πλευρά εκείνων που συνήθως τονίζονται, δηλαδή του θανάτου ή της δραστηριότητας της όψης του Καταστροφέα. Ο Ταύρος είναι μια έκφραση της τρίτης ανεκδήλωτης Ιεραρχίας και γι’ αυτή την Ιεραρχία δε γνωρίζουμε τίποτε πέρα από το γεγονός ότι σχετίζεται με το φως που απελευθερώνει από το θάνατο.

Συνεπώς έχουμε:

Ταύρος – Φώτιση.

Ήφαιστος – Πρώτη ακτίνα ή αντοχή.

Τρίτη Δημιουργική Ιεραρχία – Απελευθερωτικό Φως.

Παρθένος – Η Χριστική ζωή, λανθάνουσα και ανέκφραστη (όπως είναι η 3η Δημιουργική Ιεραρχία).

Σελήνη – Η μορφική φύση, η ουσία της φλόγας που φωτίζει το δρόμο.

Ανωτέρω υποδεικνύεται ένα απέραντο πεδίο ψυχολογικής έρευνας σε σχέση με τους αστερισμούς, τους πλανήτες και τις Ιεραρχίες, αλλά έχει πολύ αχανή φύση για να το εξετάσω σ’ αυτή την πραγματεία.

Θα αποτελέσει την αστρολογία του μέλλοντος και θα αρχίσει να γίνεται κατανοητό όταν εδραιωθεί ανάμεσα στους ανθρώπους η ομαδική επίγνωση και η συνέχεια της συνείδησης. Όμως σαν μια μορφή νοητικής γυμναστικής και σαν ένδειξη δυνατοτήτων το θέμα σας είναι χρήσιμο, γιατί διευρύνει τον ορίζοντά σας και υποδεικνύει την εκπληκτική προοπτική του θείου σχεδίου και τη σύνθεση που υπόκειται στην εκδήλωση.

Όπως ξέρετε, ο Ποσειδών είναι ο Θεός των υδάτων και ο όρος “ύδωρ” καλύπτει πολλές πλευρές της εσωτερικής σοφίας, όπως:

1. Την όλη έννοια της ύλης – παγκόσμια και λεπτομερή.

2. Τα “ύδατα της ουσίας”.

3. Τον ωκεανό της ζωής.

4. Τον κόσμο της αστρικής γοητείας και αντίδρασης.

5. Το αστρικό πεδίο σαν σύνολο.

6. Την επιθυμία και τη συναισθηματική φύση.

7. Τον κόσμο της εστιασμένης ενσάρκωσης για τις μάζες.

8. Τη μαζική ύπαρξη, όπως στον Καρκίνο.

Για όλες αυτές τις ιδιότητες ή καταστάσεις του θηλυκού πόλου της ύπαρξης (της υλικής όψης) ο αστερισμός του Καρκίνου είναι ιδιαίτερα συμβολικός.

Προηγείται του Λέοντα, του ζωδίου της ατομικότητας και της αυτοσυνείδητης προσπάθειας κι αφορά το βραδύ ρυθμό της μαζικής ζωής – είτε ενστικτωδώς ενεργού, είτε των αντιδράσεων μιας επιβαλλόμενης συνείδησης που είναι αποτέλεσμα μιας επιλεχθείσας εμπειρίας μετά τη μύηση.

Υποδηλώνει μαζική ζωή που οδηγεί σε ομαδική ζωή μετά την εμπειρία της μύησης, την οποία εκπροσωπεί το πολικό του αντίθετο – ο Aιγόκερως – κι εκφράζεται πλήρως στον Υδροχόο που συμπληρώνει την εμπειρία του Λέοντα και τη συγχωνεύει μ’ εκείνη του Καρκίνου και του Αιγόκερου.

ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΣ ΕΞΑΚΤΙΝΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ

Τα έξι αυτά ζώδια:

Καρκίνος Λέων Παρθένος

Aιγόκερως Υδροχόος Ιχθείς

σχηματίζουν έναν άλλο εξάκτινο αστέρα με βαθιά σημασία, που είναι το υποκειμενικό αντίστοιχο του εξάκτινου αστέρα (των αλληλοσυμπλεκόμενων τριγώνων) που ονομάζουμε σφραγίδα του Βασιλιά Σολομώντα.

Τα δύο παραπάνω αλληλοσυμπλεκόμενα τρίγωνα συνιστούν εκείνο που αποκαλείται τρίγωνο της ανθρωπότητας και – από τη θεωρία της Επιστήμης των Τριγώνων – αφορά τη σχέση του ατόμου με τη μάζα της ανθρωπότητας και του μαθητή με την ομάδα. Αυτά τα τρίγωνα αξίζει να μελετηθούν πολύ προσεκτικά.

Ο πλανήτης Ποσειδών είναι κατεξοχήν ενεργός στην πρόκληση τέτοιας δραστηριότητας στον Καρκίνο, ώστε να μπορέσει να εδραιωθεί επαρκής ορμή που θα προκαλέσει πρόοδο (μέσω των παρεμβαλλόμενων ζωδίων) στον Υδροχόο.